Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Duo Reges: constructio interrete. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Quae est enim, quae se umquam deserat aut partem aliquam sui aut eius partis habitum aut vini aut ullius earum rerum, quae secundum naturam sunt, aut motum aut statum?

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Quorum altera prosunt, nocent altera. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nos commodius agimus. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Et nemo nimium beatus est; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed fac ista esse non inportuna; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Nemo igitur esse beatus potest. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Laboro autem non sine causa; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.